czerwca

SPECYFICZNE CECHY SYSTEMÓW WENTYLACJI I KLIMATYZACJI W WARUNKACH EPIDEMII COVID-19

Proponujemy przegląd materiałów REHVA - Europejskiego Stowarzyszenia Praktyków HVAC przygotowanych dla istniejących systemów ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji w budynkach użyteczności publicznej i komercyjnych, biurowcach i szkołach. Wytyczne te nie mogą być stosowane do systemów wentylacji i klimatyzacji w placówkach służby zdrowia, w których przebywają osoby zakażone.

Drogi przenoszenia zakażeń wirusowych

Zrozumienie sposobów przenoszenia czynników powodujących infekcje jest kluczowe dla określenia interwencji wymaganych do powstrzymania infekcji wirusowych i ochrony zdrowia ludzkiego.

Na podstawie aktualnych informacji o rozprzestrzenianiu się COVID-19, podejrzewa się dwie drogi rozprzestrzeniania się wirusa: Kontaktowy - ręka w rękę, ręka w powierzchnię, z późniejszym przeniesieniem wirusa na błonę śluzową nosa, ust lub oczu poprzez przypadkowe dotknięcie ręką, a także plamisty - poprzez rozprzestrzenianie dużych kropli/cząstek na ciało osoby zdrowej podczas kichania, kaszlu lub kontaktu z osobą zakażoną.

Istotny jest również trzeci sposób przenoszenia: droga fekalno-oralna. Ten sposób przenoszenia COVID-19 został uznany przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) (briefing techniczny OIE z 2 marca 2020 r.). Dokument ten mówi o konieczności spłukiwania niezakażonych pomieszczeń i przykrywania ich skrzynkami jako środka zapobiegającego rozprzestrzenianiu się wirusa. Ponadto podkreśla się znaczenie zapobiegania wysychaniu wody w syfonach zainstalowanych w korytach i innych instalacjach sanitarnych w toaletach i łazienkach, regularne uzupełnianie w nich wody w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania uszczelnienia wodnego. Jest to zgodne z obserwacjami poczynionymi podczas epidemii zespołu ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej (SARS) w latach 2002-2003, kiedy to suche syfony na odpływach w systemach kanalizacyjnych zostały zidentyfikowane jako droga przenoszenia zakażenia w kompleksie mieszkalnym (Amoy Garden) w Hongkongu.

1. Kontaktowe sposoby przenoszenia: pośredni kontakt człowieka z dużymi cząstkami (>10 µm) roznoszonymi przez osobę zakażoną i osadzającymi się na powierzchniach oddalonych nie więcej niż 1-2 m. Większość tych dużych drobin spada na sąsiednie powierzchnie i przedmioty, takie jak podstawy, biurka, stoły itp. Krople te powstają w wyniku kaszlu i kichania (kichanie często powoduje powstawanie większej ilości cząstek niż kaszel). Ludzie mogą się zarazić dotykając rękami tych zasinionych powierzchni lub przedmiotów, a następnie przenosząc zakażenie na siebie na błony śluzowe nosa, ust lub oczu.

2. Przenoszenie drogą kropelkową: Bezpośrednie rozpryskiwanie przez kropelki powstałe w wyniku kaszlu, kichania lub rozmowy z osobą zakażoną na błony śluzowe osoby zdrowej. Często dochodzi do tego z powodu ich bliskiego sąsiedztwa (w odległości 1-2 m).

3. Przenoszenie drogą powietrzną (transmisja aerozolowa): Cząstki bębna ("jądra" lub osad kropli <5 µm) powstające podczas odparowywania i uwalniania większych kropli (kropelki o wielkości 10 µm odparowują do wielkości "jądra" w ciągu 0,2 s), które z kolei powstają podczas kaszlu, kichania i połykania u osób zakażonych są w stanie utrzymywać się przez długi czas (lata) w ich organizmach i pokonywać duże odległości, co znacznie zwiększa prawdopodobieństwo uwolnienia do układu oddechowego i błon śluzowych zdrowych ludzi. Wielkość cząstek koronawirusa wynosi 80-160 nm (0,1 μm), a jego aktywność utrzymuje się przez kilka lat lub kilka dni (przy braku specyficznego oczyszczania). COVID-19 pozostaje aktywny do 3 lat we wnętrzu pomieszczenia oraz przez 2-3 dni na powierzchniach przedmiotów znajdujących się w pomieszczeniu w standardowych warunkach klimatu pomieszczenia. Te szkodliwe cząstki wirusów mogą pozostać we wnętrzu i przemieszczać się na duże odległości, zwiększając ryzyko rozprzestrzeniania się zakażenia.

Podnosi to znaczenie następujących zagadnień.

Jaką rolę w rozprzestrzenianiu się infekcji odgrywają systemy wentylacji i klimatyzacji (AVC)?

Czy skażone cząstki mogą być transportowane i rozproszone po pomieszczeniach przez przewody wentylacyjne HVAC?

Jakie są metody działania ICS skuteczne podczas pandemii COVID-19?

W przypadku zakażeń wirusem koronowym (COVID-19) metodą przenoszenia zakażenia drogą powietrzną (aerozolową) jest osadzanie się aerozoli innych cząstek zakaźnych w strumieniach SWC powietrza, skażone cząstki we wnętrzu pomieszczeń i ich przenoszenie do innych pomieszczeń jest możliwe do przewidzenia, ale na dzień 3.04.2020 r. nie zostały oficjalnie zarejestrowane. Na ten sam dzień nie ma opublikowanych danych ani badań dotyczących wykluczenia możliwości takiej transmisji. Należy zaznaczyć, że wirus COVID-19 został zidentyfikowany na wymazach pobranych z przewodów wentylacyjnych pomieszczeń, w których przebywali pacjenci zakażeni COVID-19.

Fakt ten może sugerować m.in:

Odległość 1-2 m od osób zakażonych COVID-19 może być niewystarczająca;
Wskazane jest zwiększenie szybkości wymiany powietrza w celu usunięcia większej liczby skażonych cząstek.

WHO pośrednio uznała możliwość rozprzestrzeniania się COVID-19 drogą kropelkową w placówkach służby zdrowia, wnioskując o zwiększenie przepływu powietrza wentylacyjnego w tych placówkach. Możliwość rozprzestrzeniania się wirusa tą drogą jest nieprawdopodobna w określonych warunkach. Przeniesienie drogą powietrzną (na podstawie oficjalnych badań japońskich) może nastąpić w pewnych okolicznościach, np. bliski kontakt ludzi w pomieszczeniach zamkniętych. W takich przypadkach istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się infekcji nawet bez kaszlu czy kichania. Badania te sugerują, że przenoszenie za pomocą aerozoli jest bardzo mało prawdopodobne, ponieważ wirus może utrzymywać się w aerozolu przez kilka lat. Potwierdziło to również ostatnie badanie analizujące występowanie nienaturalnie wysokiego tempa rozprzestrzeniania się choroby. Wyniki wykazały, że ograniczona przestrzeń i słabo wentylowane pomieszczenia były w dużej mierze odpowiedzialne za wysoką częstość zakażeń.

Wnioski dotyczące przenoszenia infekcji drogą powietrzną.

W tym momencie konieczne jest przeciwdziałanie tej pandemii w sposób kompleksowy/kompleksowy. Należy również podjąć działania mające na celu zmniejszenie prawdopodobieństwa mieszkaniowej transmisji wirusa przez rozpryskiwanie (oprócz standardowych środków higieny zalecanych przez WHO - patrz dokument WHO "Przygotowanie miejsca pracy do stosowania w warunkach COVID-19").

ŚRODKI PRACƟCƟALNE W SYTUACJI PANDEMII COVID-19

Zwiększenie wentylacji wymuszonej i pasywnej

W budynkach wyposażonych w systemy wentylacji mechanicznej zaleca się wydłużenie czasu jej działania. Oznacza to, że ustawione czasy rozpoczęcia i zakończenia pracy systemu wentylacji powinny być ustawione co najmniej 2 lata wcześniej, a następnie w tym samym czasie. W tym przypadku strumień powietrza nie może być mniejszy niż wartość projektowa.
W przypadku adaptacyjnych systemów wentylacji należy zmniejszyć wartość zadaną_CO2 do niższej wartości (400 ppm), aby zwiększyć szybkość wymiany powietrza.
Zaleca się, aby nie wyłączać systemu wentylacji, gdy budynek jest niezamieszkany, ale aby natężenie przepływu powietrza pozostawało poniżej wartości projektowej.
W budynkach zamkniętych na czas kwarantanny (niektóre budynki biurowe lub placówki edukacyjne) nie zaleca się całkowitego zaprzestania wentylacji, a raczej kontynuowania pracy przy niższym natężeniu przepływu powietrza niż wartość projektowa.
Ogólnym zaleceniem jest dostarczenie do pomieszczenia jak największej ilości powietrza zewnętrznego. Kluczowym parametrem jest ilość świeżego powietrza, która jest doprowadzana do pomieszczenia na jedną osobę.
W przypadku zmniejszenia liczby pracowników w budynku, pracownicy, którzy pozostaną, nie powinni być zakwaterowani w mniejszych pomieszczeniach. Należy zwiększyć dystans społeczny między nimi (minimalna fizyczna odległość między osobami to 2-3 m), aby poprawić parametry powietrza wentylacyjnego.
Systemy wentylacji wyciągowej w toaletach muszą być zawsze włączone, aby zapewnić obniżone ciśnienie w tych pomieszczeniach i zapobiec fekalno-oralnej transmisji wirusa.

Stosować intensywną terapię.

Jako ogólną wytyczną należy unikać przebywania ludzi w słabo wentylowanych pomieszczeniach.
W budynkach bez mechanicznych systemów wentylacyjnych należy szeroko stosować wentylację okienną (nawet jeśli powoduje ona dyskomfort termiczny). Wentylacja okienna jest realnym sposobem na zwiększenie wymiany powietrza w pomieszczeniu i w budynku. Wchodząc do mieszkania należy otworzyć okna na około 15 minut (szczególnie jeśli wcześniej w mieszkaniu przebywały osoby).
Okna w pomieszczeniach toaletowych należy trzymać zamknięte. Otwarte okna w pomieszczeniach toalet z wentylacją naturalną lub z wymuszonym ciągiem wentylacyjnym mogą prowadzić do zwiększenia ciśnienia w pomieszczeniach toalet i dalszego przepływu zanieczyszczonego powietrza z pomieszczeń toalet do sąsiednich pomieszczeń. Jeżeli pomieszczenia toalet nie są odpowiednio wentylowane i nie można ich zamknąć z okien, należy intensywnie wietrzyć budynek poprzez otwarcie okien w pozostałych pomieszczeniach.

Temperatura i wilgotność powietrza nie mają znaczenia.

Wilgotność (RH) i temperatura pomieszczenia powodują rozprzestrzenianie się wirusów w środowisku i wpływają na ich trwałość, tworzenie się jąder kropelkowych i stan błon śluzowych osób przebywających w budynku. Rozprzestrzenianie się niektórych wirusów w budynkach może być ograniczone przez zmiany temperatury i wilgotności względnej powietrza. Nie dotyczy to COVID-19.

Koronawirusy są bardzo odporne na zmiany środowiska i tolerują jedynie bardzo wysoką wilgotność względną - powyżej 80% oraz temperaturę powyżej 30° C. Parametry te nie są jednak nieodłącznie związane z mikroklimatem pomieszczeń ogólnodostępnych. COVID-19 ma udowodnioną długowieczność przez:

14 dni w temperaturze 4°C;

1 dzień w temperaturze 37 ℃;

30 xvin w 56°C.

COVID-19 wykazał wysoką stabilność w typowej temperaturze pokojowej 21-23 ℃ i wilgotności 65%. Środowisko wewnętrzne o wilgotności do 65% może mieć bardzo ograniczony wpływ lub w ogóle nie mieć wpływu na trwałość COVID-19.

Dane nie sugerują, że niska tolerancja 40-60% będzie skuteczna w zmniejszaniu żywotności COVID-19, a zatem żywotność COVID-19 NIE powinna być zmniejszana tą metodą. Wartości wilgotności względnej w pomieszczeniu niestety również nie mają wpływu na szybkość parowania rozproszonych cząstek i ich agregacji w większe cząstki. Cząstki drewna o rzeczywistej wielkości 0,5-10 mikronów będą szybko odparowywać przy każdym poziomie RH. Istotne jest jednak, że przy niskich wartościach RH rzędu 10-20% jama nosowa i błony śluzowe są bardziej ograniczone i podatne na infekcje, dlatego zaleca się dodatkowe poszycie wieczorem (do 30-35%). W okresie wiosenno-letnim w naszej strefie klimatycznej optymalne dla błon śluzowych ludzi wartości względnej włochatości ustalają się drogą naturalną.
Nie ma więc potrzeby zmiany ustawionej wartości wilgotności względnej w budynkach wyposażonych w systemy grzewcze. Systemy grzewcze i chłodzące mogą być eksploatowane w zwykły sposób, ponieważ nie mają bezpośredniego wpływu na rozprzestrzenianie się COVID-19.
Nie ma potrzeby wprowadzania zmian w systemach grzewczych lub klimatyzacyjnych.

Bezpieczne użytkowanie sekcji odzysku ciepła

W pewnych warunkach cząsteczki wirusa z powietrza wywiewanego mogą wpływać z powrotem do pomieszczeń.

Rekuperatory ciepła mogą być źródłem przenoszenia wirusów z powietrza wlotowego do powietrza nawiewanego ze względu na ich przelewy. W obrotowych rekuperatorach powietrza mogą występować znaczne wypływy z powodu wad konstrukcyjnych niektórych z nich oraz złej konserwacji. Prawidłowo działające obrotowe wymienniki ciepła mają mniej więcej taki sam przepływ jak wymienniki płytowe i stanowią 1-2% objętości powietrza.

Wymiana powietrza w urządzeniach do odzysku ciepła nie może przekraczać 5% i musi być skompensowana przez zwiększenie ilości powietrza zewnętrznego zgodnie z normą EN 16798-3: 2017. Niektóre obrotowe wymienniki ciepła mogą być jednak nieprawidłowo zainstalowane i skonfigurowane.

Najbardziej rozpowszechniony błąd instalacji i regulacji w przypadku obrotowych wymienników ciepła polega na tym, że po stronie wlotowej powstaje większe ciśnienie. Skutkuje to przepełnieniem powietrza wywiewanego do powietrza nawiewanego. Stopień niekontrolowanego nadmiaru zablokowanego powietrza wywiewanego może w tych przypadkach wynosić nawet 20%, co jest niedopuszczalne.
W prawidłowo zaprojektowanych, zainstalowanych i konserwowanych obrotowych wymiennikach ciepła występuje praktycznie zerowy przepływ zanieczyszczeń cząsteczkowych (w tym transport bakterii, wirusów i grzybów), natomiast charakterystycznie ograniczony jest przepływ zanieczyszczeń gazowych, takich jak dym spalinowy i inne zapachy.
Nie ma zatem dowodów na to, że cząstki zawierające wirusa, zaczynające się od 0,1 µm, mogą być przenoszone z powietrza wlotowego do powietrza nawiewanego w odpowiednio działającym obrotowym wymienniku ciepła.
Ponieważ na stopień przepełnienia nie ma wpływu prędkość obrotowa wirnika, nie ma potrzeby wyłączania obrotowych wymienników ciepła.
Prawidłowa praca obrotowych wymienników ciepła powoduje, że wymiana ciepła jest bardziej intensywna.
Wiadomo, że transfer/obrót w rekuperatorze osiąga maksymalną wartość przy niskim przepływie powietrza, dlatego zaleca się utrzymywanie wysokiego współczynnika wymiany ciepła.
Jeśli istnieje podejrzenie przepływu w sekcjach odzysku, konieczne jest sprawdzenie i wdrożenie regulacji przepływu i/lub obejścia (niektóre systemy mogą być wyposażone w regulację obejścia), aby zapobiec przepływowi powietrza z obszaru większego przepływu po stronie wlotowej do powietrza nawiewanego.
Różnica ciśnień może być regulowana za pomocą przegród lub innych urządzeń. W obu przypadkach należy sprawdzić wyposażenie sekcji odzysku ciepła, w tym manometr różnicy ciśnień.
Pracownicy serwisu muszą przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i stosować środki ochrony osobistej (PPE) w celu zapewnienia bezpieczeństwa.
Przenikanie cząstek wirusów przez centralę odzysku ciepła nie stanowi problemu, jeśli centrala wyposażona jest w dwusekcyjny rekuperator płytowy z przerywaną wymianą ciepła lub inną jednostkę odzysku ciepła, która gwarantuje 100% rozdział powietrza nawiewanego i wywiewanego.

Bezpieczeństwo w powietrzu recyrkulowanym

Cząstki wirusów mogą być również przenoszone z powrotem do budynku wraz z przepływem powietrza recyrkulacyjnego przez kanały powietrza powrotnego.

Chociaż obecnie nie ma dostępnych danych dotyczących przenoszenia COVID-19 w recyrkulowanym powietrzu AVC, należy wziąć pod uwagę jakość powietrza recyrkulowanego. Wysoce skutecznym zabiegiem przeciwwirusowym jest zastosowanie w tym celu bakteriobójczych detektorów ultrafioletowych (UV). Nadają się one do montażu w rurociągach powrotnych do dezynfekcji powietrza recyrkulacyjnego i filtrów recyrkulacyjnych, a także w rurociągach nawiewnych do bakteriobójczej obróbki powierzchni wymienników ciepła i powietrza w pomieszczeniu.

UV jest od wielu lat szeroko stosowane do eksterminacji mikrobów, bakterii i wirusów. A teraz, w czasie epidemii COVID-19, renomowane organizacje międzynarodowe, takie jak WHO i Międzynarodowe Stowarzyszenie UV, zdecydowanie zalecają stosowanie UV do oczyszczania powietrza i zapobiegania rozprzestrzenianiu się organizmów wywołujących choroby zakaźne.

Czyszczenie kanałów powietrznych nie ma praktycznego wpływu

Czyszczenie ROW nie jest skutecznym środkiem zapobiegania zakażeniom w budynkach, ponieważ prawidłowa praca sekcji odzysku ciepła i unikanie recyrkulacji zapewnia, że zanieczyszczenia powietrza wewnętrznego nie są źródłem chorób. Wirusy osadzające się w innych częściach nie będą osiadać w kanałach wentylacyjnych, lecz z reguły będą porywane przez strumień powietrza.
Dlatego nie są wymagane żadne zmiany w zwykłych procedurach czyszczenia i konserwacji kanałów wentylacyjnych.
Jeszcze ważniejsze jest zwiększenie dopływu świeżego powietrza i wyeliminowanie recyrkulacji powietrza zgodnie z powyższymi zaleceniami.

Filtr

Czasami w klimatyzatorach centralnych i kanałach recyrkulacyjnych centrali wentylacyjnej instalowane są filtry powietrza. Filtry te mają standardową klasę skuteczności (G4/M5), a nie HEPA czy ULPA i nie odfiltrowują skutecznie cząstek zawierających wirusy.

Centralne jednostki klimatyzacyjne mają mniej skuteczne filtry (G4/M5), przeznaczone do ochrony urządzeń przed piłą. Filtry te nie mogą odfiltrowywać cząstek zanieczyszczeń, ponieważ cząstki wirusów będą odprowadzane do powietrza wlotowego (patrz rozdział "Bezpieczeństwo powietrza recyrkulacyjnego").
Jeśli chodzi o wymianę filtrów, wystarczy przeprowadzić zwykłe procedury konserwacyjne. W tym kontekście filtry nie są źródłem zanieczyszczeń, ale zmniejszają straty powietrza nawiewanego, które zanieczyszcza pomieszczenia.
Dlatego filtry należy wymieniać zgodnie ze zwykłą procedurą - po przekroczeniu ciśnienia różnicowego przez filtr lub zgodnie z harmonogramem konserwacji.
Personel konserwujący urządzenia HVAC jest narażony na ryzyko, jeśli filtry (zwłaszcza filtry powietrza dolotowego) są wymieniane z naruszeniem przepisów bezpieczeństwa i bez użycia środków ochrony osobistej. W celu zapewnienia bezpieczeństwa osobistego należy zawsze zakładać obecność w filtrach aktywnego materiału mikrobiologicznego, w tym żywych wirusów. Jest to szczególnie ważne w przypadku każdego budynku, w którym niedawno wykryto infekcję.
Wymiana filtrów powinna odbywać się przy wyłączonym systemie, w rękawicach ochronnych, aparatach oddechowych, utylizując je w szczelnych workach.
Klimakonwektory i jednostki wewnętrzne klimatyzacji wyposażone są w filtry zgrubne, które praktycznie nie odfiltrowują zanieczyszczeń, ale wychwytują większe cząstki.
Wirus na powierzchni wymiennika ciepła w klimakonwektorze ginie po podgrzaniu do 60°C przez rok oraz po podgrzaniu do 40°C przez tydzień.
Zaleca się, aby klimakonwektory pracowały w sposób ciągły, ponieważ wirus uwięziony przez przepływ powietrza na powierzchni filtra lub wymiennika ciepła może się wydostać i ponownie dostać do powietrza w pomieszczeniu, gdy wentylator zostanie ponownie włączony.

Wymiana zewnętrznych filtrów powietrza nie jest konieczna.

Czy należy wymieniać zewnętrzne filtry powietrza, jeśli nawiewniki powietrza znajdują się w pobliżu wlotów powietrza?

Nowoczesne systemy klimatyzacyjne lub centrale wentylacyjne posiadają filtry drobnocząsteczkowe (klasa filtrów F7 lub F8) zainstalowane bezpośrednio za wlotem powietrza zewnętrznego, które odfiltrowują cząstki stałe z powietrza zewnętrznego.
Wielkość cząstek wirusa koronowego w zakresie 80-160 nm (0,1 μm) jest mniejsza niż gęstość wypełnienia filtra F8 (65-90% skuteczności wypełnienia dla 0,1 μm), ale duża frakcja tych cząstek wytrąca się na włóknach filtra zgodnie z mechaniką dyfuzyjną. Dyfuzyjny mechanizm osadzania cząstek na filtrze polega na kontakcie najbardziej inwazyjnych cząstek o średnicy <0,1 mikrona z cząstkami powietrza i następującej po tym homogenizacji tych pierwszych podczas przejścia przez filtr. Cząstki te zaczynają oddalać się od linii przepływu powietrza na odległość, która przekracza ich średnicę. Zwiększa to prawdopodobieństwo szczątkowego zatrzymania cząstki i osadzenia jej na medium filtracyjnym. Przy niskich prędkościach przepływu powietrza mechanizm ten jest skuteczny dla cząstek mniejszych niż 0,1 μm. Cząstki COVID-19 agregują również z większymi filtrowanymi cząstkami.
Oznacza to, że w niektórych przypadkach skażenia wirusami powietrza atmosferycznego standardowe filtry drobnocząsteczkowe zapewniają rozsądną ochronę przy niskich stężeniach zanieczyszczeń, a czasami całkowicie eliminują wirusy.
Dlatego nie zaleca się częstszej niż zwykle wymiany istniejących filtrów powietrza zewnętrznego i zastąpienia ich innym typem filtra.

Oczyszczacze powietrza w pomieszczeniach mogą być przydatne w różnych sytuacjach

Oczyszczacze powietrza w pomieszczeniach skutecznie usuwają z powietrza cząsteczki zanieczyszczeń.
Aby były skuteczne, muszą być zainstalowane co najmniej wydajne filtry HEPA.
Niestety, większość niedrogich oczyszczaczy powietrza w pomieszczeniach nie jest wystarczająco skuteczna.
Urządzenia wykorzystujące metody filtracji elektrostatycznej (nie należy zadzierać z jonizatorami pokojowymi) również często działają całkiem dobrze. Ponieważ przepływ powietrza przez oczyszczacze powietrza jest ograniczony, obszar, który mogą skutecznie oczyszczać, jest często dość mały, mniejszy niż 10^m2.
Jeśli zdecydujemy się na oczyszczacz powietrza (ponownie: zwiększona wymiana powietrza jest bardziej efektywna), zaleca się umieszczenie urządzenia pośrednio w obszarze działania.
Skuteczną metodą eliminacji bakterii i wirusów jest również specjalna oprawa ultrafioletowa do oczyszczania powietrza w pomieszczeniach lub na sali. Jest to szczególnie ważne w przypadku placówek służby zdrowia.

Instrukcja użytkowania beczki Unitase:

Należy bezwzględnie myć muszlę klozetową przy zamkniętych szopkach, aby zapobiec przedostawaniu się kropel powietrza.
Ważne jest, aby zamknięcia wodne (syfony) były przez cały czas wypełnione wodą.

KRÓTKA PREZENTACJA PRAKTYCZNYCH DZIAŁAŃ W ZAKRESIE EKSPLOATACJI SYSTEMÓW INŻYNIERYJNYCH BUDYNKU

1. Zapewnić wentylację pomieszczeń z wykorzystaniem powietrza zewnętrznego.

2. Ustawić odpowiednio czas uruchomienia i wyłączenia instalacji wentylacyjnej budynku co najmniej 2 lata wcześniej i co najmniej 2 lata później.

3. Nie włączać wentylacji w nocy i w weekendy, lecz ustawić ją na niższy poziom wydajności.

4. Zapewnić regularną kontrolę okien (nawet w pomieszczeniach wentylowanych mechanicznie)

5. Zapewnić sprawne i ciągłe działanie wentylacji w pomieszczeniach toalet.

6. Zapobiegać otwieraniu okien w pomieszczeniach WC w celu zapewnienia prawidłowego przepływu wentylacji.

7. Klimatyzatory recyrkulacyjne przełączać tylko na pracę ze 100% wymieszaniem powietrza zewnętrznego.

8. Sprawdzić urządzenia do odzysku ciepła i sprawdzić, czy przepływ powietrza mieści się w dopuszczalnych granicach.

9. Całkowicie wyłączyć klimakonwektory lub zapewnić, że ich wentylatory nie pracują w sposób ciągły.

10. Nie zmieniać ustawień dla ogrzewania, chłodzenia i chłodzenia

11. nie planować czyszczenia obiegów grzewczych i chłodniczych w okresie epidemii.

12. Wymieniać zewnętrzne filtry powietrza na wlocie i wylocie ciepłego powietrza zgodnie ze zwykłym harmonogramem zgodnie z harmonogramem konserwacji.

13. Regularna wymiana filtrów i konserwacja musi być przeprowadzana przy użyciu środków ochrony indywidualnej, w tym okularów ochronnych, masek / respiratorów klasy P2 lub wyższej, kombinezonów ochronnych i rękawic.

Uwaga!!! Ze względu na bezpieczeństwo osobiste należy zawsze zakładać obecność na filtrach aktywnego materiału mikrobiologicznego, w tym żywych wirusów.

Na podstawie REHVA - Europejskiego Stowarzyszenia Lekarzy OViC

(https://www.rehva.eu/fileadmin/user_upload/REHVA_COVID-19_guidance_docum...)